- қаламдау
- ет.Уықтың төрт қырлы етіп жонған басы кіретін шаңырақ көзі.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қаламдау — қаламда етістігінің қимыл атауы. Қыдырхан үйші уықтың түзу ұштарын жаңғырық ағашқа тік тіреп қойып, шаппа шотпен қ а л а м д а у ғ а кірісті (Қаз. әдеб., 13.08.1982, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі